21 czerwca 2001 roku, w 25. Rocznicę Wydarzeń Radomskich, ja Dariusz Grabowski, wtedy poseł Ziemi Radomskiej, zgłosiłem w Sejmie uchwałę przyjętą jednogłośnie. Tekst mojego wystąpienia uzasadniającego i treść uchwały poniżej przytaczam. Ubolewam, że wnioski w nich przedstawione, niestety ciągle są aktualne.

Uzasadnienie do uchwały posła Dariusza Grabowskiego

Panie Marszałku! Panie! Panowie! Historia Polski, a szczególnie historia Polski XX wieku pełna jest dat bolesnych. Do szczególnie bolesnych dat zaliczamy te, gdy Polacy wyrządzali krzywdę Polakom, czynili zło jedni drugim. Za największe zło uznajemy, gdy sprawujący władzę, władzę autorytarną, zwracali się przeciwko narodowi. Tak stało się w Radomiu, Ursusie, Płocku. Bezpośrednimi ofiarami protestów byli robotnicy, ale w odwecie za nieposłuszeństwo władze zastosowały odpowiedzialność zbiorową, skazując cały Radom na degradację materialną i moralną.

Krzywdy i zło wyrządzone bezbronnym demonstrantom powinny zostać osądzone i ukarane. Piszemy o tym w uchwale. Do naprawienia krzywd zobowiązani są przede wszystkim ci, którzy je wyrządzili, ale do naprawienia krzywd zobowiązani są także w sposób szczególny ci, którzy dzięki tamtym ofiarom dzisiaj w wolnej i demokratycznej Polsce mogą sprawować władzę. Tymczasem Radom i Ursus żyją i czekają w poczuciu nienaprawionych krzywd. Co gorsza, wielu wątpi w sens poniesionych ofiar. Jeśli chcemy dobra, musimy rządzić tak, by przywrócić ludziom wiarę w sens ponoszonych wyrzeczeń i ofiar. Dlatego w przedstawionej tu uchwale mówimy o zadośćuczynieniu moralnym i materialnym.

Panie i Panowie! Historia Polski powinna nas łączyć, powinna nas jednoczyć, ale dzisiaj z historii próbuje się coraz częściej czynić oręż, instrument do dzielenia Polaków. Nie możemy do tego dopuścić. I dlatego z tym większym uznaniem jako dowód mądrości i odpowiedzialności całego Sejmu przyjmujemy fakt, że tekst powyższej uchwały został przyjęty zgodnie przez wszystkie ugrupowania polityczne, za co w imieniu wnioskodawców i własnym dziękuję. (Oklaski)

Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Tekst uchwały:

    ˝25 czerwca 1976 roku robotnicy w Radomiu, Ursusie, Płocku wyszli na ulicę w proteście wobec zapowiedzianej podwyżki cen żywności.

    Demonstracje przybrały gwałtowny charakter i zwróciły się przeciwko dyktatorskiej władzy.

    Uczestnicy protestów, przez rządzących pogardliwie nazwani ˝warchołami˝, poddani zostali brutalnym represjom. Byli bici na tzw. ścieżkach zdrowia, więzieni, wyrzucani z pracy. Niektórzy pozostali inwalidami na całe życie.

    Do dnia dzisiejszego nie zostali osądzeni ani wydający polecenia i rozkazy, ani wykonawcy z ZOMO i SB. Odpowiedzialni za te czyny powinni zostać ukarani, a krzywdy naprawione.

    Wydarzenia te zapoczątkowały powstanie demokratycznej opozycji, były kamieniem milowym na drodze ku wolnej Polsce.

    W 25. rocznicę my posłowie Rzeczypospolitej Polskiej składamy hołd bohaterom i uczestnikom tamtych protestów.

    Pamięć o nich umacnia nas w przekonaniu o sensie pracy i walki o wolność, godność i sprawiedliwość˝.